Zapisane kalkulatory
Fizyka

Kalkulator energii potencjalnej grawitacyjnej

Zgłoś błąd

Udostępnij kalkulator

Dodaj nasz darmowy kalkulator do swojej strony internetowej

Proszę wprowadzić ważny URL. Obsługiwane są tylko adresy HTTPS.

Użyj jako wartości domyślnych dla osadzonego kalkulatora to, co znajduje się obecnie w polach wprowadzania kalkulatora na stronie.
Kolor z fokusem obręczy wprowadzania, kolor zaznaczonej przełączki, kolor elementu wyboru podczas najechania itp.

Proszę zaakceptować Warunki Użytkowania.
Prévisualisation

Zapisz kalkulator

Czym jest energia potencjalna grawitacyjna?

Energia potencjalna grawitacyjna (GPE) to energia, jaką posiada obiekt ze względu na swoją pozycję w polu grawitacyjnym. Reprezentuje pracę wykonaną przeciwko grawitacji, aby podnieść obiekt na określoną wysokość. Przykładowo, podnosząc książkę na półkę, zwiększa się jej GPE, która później może zostać przekształcona w energię kinetyczną, gdy książka spadnie. Pojęcie to jest fundamentalne w fizyce, inżynierii oraz w sytuacjach codziennych, takich jak wytwarzanie energii wodnej.

Wzór na energię potencjalną grawitacyjną

Energia potencjalna grawitacyjna obiektu w pobliżu powierzchni Ziemi jest obliczana na podstawie wzoru:

U=mghU = mgh

Gdzie:

  • UU: Energia potencjalna grawitacyjna (w dżulach, J)
  • mm: Masa obiektu (w kilogramach, kg)
  • gg: Przyspieszenie grawitacyjne (9,81m/s29,81 \, \text{m/s}^2 na Ziemi)
  • hh: Wysokość nad punktem odniesienia (w metrach, m)

Kontekst historyczny

Pojęcie energii potencjalnej grawitacyjnej wywodzi się z prawa powszechnej grawitacji Isaaca Newtona (1687). Później teoria względności Alberta Einsteina zdefiniowała grawitację jako krzywiznę czasoprzestrzeni, ale równania Newtona pozostają szeroko stosowane do praktycznych obliczeń w pobliżu powierzchni Ziemi.

Podział wzoru wraz z przykładami

Przykład 1: Podstawowe obliczenie

Problem: Podręcznik o masie 2 kg jest umieszczony na półce 1,5 metra nad ziemią. Oblicz jego GPE.

Rozwiązanie:

U=mgh=2kg×9,81m/s2×1,5m=29,43JU = mgh = 2 \, \text{kg} \times 9,81 \, \text{m/s}^2 \times 1,5 \, \text{m} = 29,43 \, \text{J}

Przykład 2: Zmienna grawitacja

Problem: Ten sam podręcznik jest przewieziony na Marsa, gdzie g=3,71m/s2g = 3,71 \, \text{m/s}^2. Oblicz jego GPE na tej samej wysokości.

Rozwiązanie:

U=2kg×3,71m/s2×1,5m=11,13JU = 2 \, \text{kg} \times 3,71 \, \text{m/s}^2 \times 1,5 \, \text{m} = 11,13 \, \text{J}

Przykład 3: Zastosowanie w skali makro

Problem: Zbiornik Hoovera zatrzymuje około 3,5 miliona metrów sześciennych wody na średniej wysokości 180 metrów. Oblicz całkowitą GPE (gęstość wody = 1000kg/m31\,000 \, \text{kg/m}^3).

Rozwiązanie:

  1. Masa wody: 3,5×106m3×1000kg/m3=3,5×109kg3,5 \times 10^6 \, \text{m}^3 \times 1\,000 \, \text{kg/m}^3 = 3,5 \times 10^9 \, \text{kg}
  2. GPE: 3,5×109kg×9,81m/s2×180m=6,21×1012J3,5 \times 10^9 \, \text{kg} \times 9,81 \, \text{m/s}^2 \times 180 \, \text{m} = 6,21 \times 10^{12} \, \text{J}

Zastosowania energii potencjalnej grawitacyjnej

  1. Energia wodna: Woda magazynowana w zbiornikach przekształca GPE w energię kinetyczną, napędzając turbiny.
  2. Kolejki górskie: GPE na szczycie wzgórza zmienia się w energię kinetyczną podczas zjazdu.
  3. Aerospace: Inżynierowie obliczają zapotrzebowanie na paliwo na podstawie zmian GPE podczas startów rakiet.

Powszechne nieporozumienia

  • Mit: „GPE zależy tylko od wysokości.”
    Rzeczywistość: GPE zależy od masy, grawitacji i wysokości. Podwojenie wysokości podwaja GPE tylko wtedy, gdy inne czynniki są stałe.
  • Mit: „GPE zawsze jest dodatnie.”
    Rzeczywistość: Jeśli punkt odniesienia (np. poziom gruntu) jest ustawiony poniżej obiektu, GPE może być ujemne.

Porównanie z innymi formami energii

Rodzaj energiiWzórKluczowa różnica
Energia potencjalna grawitacyjnaU=mghU = mghZależy od wysokości i grawitacji
Energia kinetycznaKE=12mv2KE = \frac{1}{2}mv^2Zależy od prędkości, nie od pozycji
Energia potencjalna sprężystaU=12kx2U = \frac{1}{2}kx^2Wynika z deformacji, nie z wysokości

Uwagi dotyczące dokładnych obliczeń

  1. Jednostki: Zawsze używaj kilogramów dla masy, metrów dla wysokości oraz m/s2\text{m/s}^2 dla grawitacji.
  2. Punkt odniesienia: Zdefiniuj h=0h = 0 konsekwentnie (np. poziom gruntu).
  3. Zmienna grawitacja: Dla zastosowań kosmicznych użyj g=GMr2g = \frac{GM}{r^2}, gdzie GG to stała grawitacji, MM to masa planety, a rr to odległość od centrum.

Często zadawane pytania

Jak obliczyć energię potencjalną grawitacyjną na Marsie?

Użyj wzoru U=mghU = mgh, podstawiając g=3,71m/s2g = 3,71 \, \text{m/s}^2. Dla łazika o masie 50 kg na wysokości 10 metrów:

U=50kg×3,71m/s2×10m=1855JU = 50 \, \text{kg} \times 3,71 \, \text{m/s}^2 \times 10 \, \text{m} = 1\,855 \, \text{J}

Dlaczego energia potencjalna grawitacyjna wzrasta z wysokością?

Do przesunięcia obiektu przeciwko grawitacji jest potrzebna praca. Im wyżej obiekt, tym więcej pracy jest przechowywane jako GPE.

Czy energia potencjalna grawitacyjna może być ujemna?

Tak, jeśli punkt odniesienia jest ustawiony powyżej obiektu. Na przykład, satelita o masie 1,000 kg 5 metrów poniżej poziomu odniesienia stacji kosmicznej:

U=1000kg×9,81m/s2×(5m)=49050JU = 1\,000 \, \text{kg} \times 9,81 \, \text{m/s}^2 \times (-5 \, \text{m}) = -49\,050 \, \text{J}

Jak podwojenie masy lub wysokości wpływa na GPE?

Podwojenie masy lub wysokości podwaja GPE. Podwojenie obu czterokrotnie zwiększa GPE:

Unowe=2m×g×2h=4mgh=4UU_{\text{nowe}} = 2m \times g \times 2h = 4mgh = 4U

Jaka jest GPE osoby o masie 70 kg stojącej na 4-metrowej drabinie?

U=70kg×9,81m/s2×4m=2746,8JU = 70 \, \text{kg} \times 9,81 \, \text{m/s}^2 \times 4 \, \text{m} = 2\,746,8 \, \text{J}